Η λογοθεραπευτική αξιολόγηση οφείλει να είναι προτεραιότητα στον ασθενή με εγκεφαλικό επεισόδιο, καθώς αυτό μπορεί να είναι ελαφρύ ή σοβαρό και να προκαλέσει προσωρινές ή μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες. 

Η θεραπευική παρέμβαση φαίνεται να έχει θεαματικά αποτελέσμα, αρκεί να ξεκινήσει αμέσως και πριν το πέρας του πρώτου 3 μηνου μετά την εκδήλωση του επεισοδίου.

Ανάλογα με την περιοχή του εγκεφάλου που έχει επηρεαστεί μπορεί να παρουσιαστούν οι εξής διαραταχές:

• Αφασία: Διαταραχή που οφείλεται σε βλάβη σε περιοχές του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να επηρεάσει το εκφραστικό επίπεδο στο προφορικό και γραπτό λόγο (αφασία Broca), την αντιληπτική ικανότητα του ασθενή (αφασία Wernicke) ή μπορεί να είναι συνδυασμός των δυο (σφαιρική αφασία).
• Δυσαρθρία: Κινητική διαταραχή της ομιλίας όπου παρουσιάζεται δυσκολία στη παραγωγή λέξεων λόγω αδυναμίας των μυών του στόματος και του προσώπου.
  Δυσπραξία: Δυσκολία του εγκεφάλου στην οργάνωση των μυϊκών κινήσεων για την σωστή παραγωγή λέξεων και προτάσεων.
• Γνωστική διαταραχή: Δυσκολία στη σκέψη, τη μνήμη, το συλλογισμό, τη συγκέντρωση, την προσοχή καθώς και την επίλυση προβλημάτων.
  Διαταραχή επικοινωνίας: Δυσκολία στη σωστή και αποτελεσματική συνομιλία με άλλους.
• Δυσφαγία: Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να επηρεάσει περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την κίνηση των μυών του στόματος, του φάρυγγα και της λαρυγγικής περιοχής όπως μπορεί επίσης να επηρεάσει και τη νεύρωση, με αποτέλεσμα τη μειωμένη αίσθηση στο λαιμό. Ως αποτέλεσμα ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει δυσκολία στην διαδικασία της μάσησης ή της κατάποσης.

Η αξιολόγηση μίας διαταραχής περιλαμβάνει :

• τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού,
• το στοματοπροσωπικό έλεγχο,
• την αξιολόγηση του λόγου, της ομιλίας και της κατάποσης.

Αφού γίνει η διάγνωση και ο θεραπευτής αξιολογήσει εάν είναι απαραίτητη η θεραπευτική παρέμβαση, θέτει τους στόχους της θεραπείας.

Το άτομο που έχει υποστεί εγκεφαλικό ή άλλη νερολογικής φύσεως πάθηση, παρουσιάζει δυσκολίες σε:

• έκφραση λόγου και ομιλίας
• κατανόηση του προφορικού και του γραπτού λόγου
• κινητικότητα
• σίτιση-πόση